หลวงปู่สี ฉันทสิริ

เว็บบอร์ด

Total: 2:

หลวงปู่สี ฉันทสิริ [No. 0]

อริยสงฆ์ผู้เป็นเพื่อนสหธรรมิกของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต มหาเถระผู้มีอายุยืนนานถึง 128 ปี จนได้ฉายา "อรหันต์ 7 แผ่นดิน" พระอภิญญาจารย์ผู้มีสังขารเป็นอมตะ

ในสมัยก่อนที่หลวงปู่สีท่านจะมาอยู่วัดเขาถ้ำบุญนาค หลวงปู่สีท่านไม่นิยมสร้างพระ เวลาลูกศิษย์มาหาท่านก็จะแจกธรรมะเป็นส่วนใหญ่ และถ้าจะขอของท่านจริง ๆ ท่านก็จะให้แต่ชานหมาก เพราะท่านฉันหมากมาตั้งแต่หนุ่มจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต นอกจากชนานหมากก็เศษผ้าจีวรเก่า ด้ายสายสิญจน์ หรือไม่ก็เป็นตะกรุด เรื่องนี้ได้สอบถามจากหลาน ๆ ของท่านทางจังหวัดสุรินทร์ อุดร และหนองบัวลำภู

จวบจนปี พ.ศ.2521 ท่านพระอาจารย์นมบูรณ์ท่านได้นิมนต์ให้หลวงปู่สี มาจำพรรษาอยู่สำนักสงฆ์เขาถ้ำบุญนาค เพื่อให้หลวงปู่มาช่วยสร้างวัด ในระยะแรก ๆ ที่หลวงปู่สี ท่านมาอยู่สำนักสงฆ์เขาถ้ำบุญนาค ท่านเต็มใจจำพรรษาอยู่กุฏิไม้หลังเล็ก หน้าปากถ้ำ (ปัจจุบันกุฏิไม้ได้รื้อไปแล้ว)

ในระยะแรก ๆ ปี พ.ศ.2512 ที่หลวงปู่มาจำพรรษาใหม่ ๆ ไม่ค่อยมีใครรู้จัก มีแต่ชาวบ้านมากราบและมาขอหวย เรื่องขอหวยหลวงปู่ท่านไม่ชอบ ต่อมาให้ท่านแสดงธรรมท่านจะชอบสนทนาด้วย นอกจากนั้นก็มาขอของดี ท่านก็จะคายชานหมากให้

ในปี พ.ศ.2513 มีคณะนายทหารอากาศกองบิน 4 มากราบหลวงปู่และได้นำชานหมากของหลวงปู่ไปทดลองยิงจนทำให้ลือกันถึงความวิเศษของชานหมากของหลวงปู่ ต่อมาทหารอากาศกองบิน 4 ตาคลี นครสวรรค์ ก็พากันมาเป็นลูกศิษย์หลวงปู่มากมาย รวมทั้งชาวบ้านและชาวตลาดตาคลี ในขณะนั้นสถานวิทยุกระจายเสียงทหารอากาศกงอบิน 4 ตาคลี ออกอากาศเรื่องราวของหลวงปู่สีแทบทุกวัน ในขณะนั้นหลวงปู่สีจึงเป็นที่รู้จักของคนทั่วไป ใครต่อใครก็อยากได้วัตถุมงคลของหลวงปู่สี

พระอาจารย์ประเทือง พุทธธมฺโม และพระอาจารย์รักษ์ เตธธัมโมทั้งสององค์ อยู่ปรนนิบัติวัฏฐาก

อาจารย์ประเทือง ท่านเล่าให้ฟังว่า หลวงปู่ชอบฉันน้ำชาจน น้ำจะต้องต้มให้สุก คือให้เดือนนาน ๆ ส่วนการฉันหมาก หลวงปู่ก็ฉันหมากไม่เหมือนใคร เพราะท่านชอบฉันแก่นไม้คูณแดง ซึ่งมีลูกศิษย์ตัดมาถวายประจำ โดยสับเป็นชิ้น ๆ เล็ก ๆ แล้วใส่ตะบันหมากผสมกับหมากพลูปูนแล้วตำให้ละเอียดก่อนฉัน

หลวงปู่ท่านจะสรงน้ำตอนประมาณบ่าย 3-4 โมงเย็นทุกวันและหลวงปู่จะตื่นนอนทำวัตรเช้าตอนตี 3 ทุกวันอีกเช่นกัน บทสวดมนต์ที่หลวงปู่สวดเป็นประจำคือ บท "กรณียเมตสูตร" เป็นประจำ เรื่องมนต์นี้ พระอาจารย์ประเทือง เคยถามหลวงปู่ว่าสวดมนต์บทไหนดี หลวงปู่จะบอกว่า "ดีทุกบท" บทที่สำคัญ "กรณียเมตสูตร" ให้นั่งภาวนา ทำวัตรสวดมนต์อย่าให้ขาด

ทุก 6 โมงเช้า หลวงปู่จะออกมานั่งที่หน้ากุฏิ แผ่เมตตาโปรดสัตว์ สอนธรรมะให้ลูกศิษย์

เวลา 7 โมงเช้า จะฉันอาหารเช้า เป็นประจำ

อาหารที่โปรด เป็นพิเศษ แจ่วปลาร้า ไข่ต้ม ผักต้ม ผลไม้ ขนมเปี๊ยะ น้ำชา ส่วนบะหมี่ เป็นบางมื้อ

อาหารจำพวกแจ่วปลาร้า ผักต้ม ไข่ต้ม คุณโยมหวานจะเป็นผู้นำมาถวายหลวงปู่เป็นประจำ ตอนกลางวันหลวงปู่จะพักผ่อน ส่วนในตอนค่ำประมาณสัก 2 ทุ่ม หลวงปู่จะจำวัด

การปลงผมหลวงปู่จะปลงผมทุกวันโกน ทานจะปลงผมเอง แต่ระยะหลัง ๆ พระอาจารย์รักษ์ เตชธัมโม จะเป็นผู้ปลงผมให้หลวงปู่ประจำ

ที่มา: วัตถุมงคล หลวงปู่สี ฉันทสิริ

By : มด

(อ่าน 12501 | ตอบ 2) (09/09/2551 14:51:35)

ความคิดเห็นที่ 1

พบช้างป่า

ครั้งหนึ่งเมือหลวงปู่ไปนมัสการพระพุทธบาทสี่รอย ตอนเช้าท่านก็ได้ไปนมัสการพระบาทเป็นประจำทุกวัน แต่ที่น่าประหลาด บริเวณรอบรอยพระบาทสะอาดเรียบร้อยไม่เปรอะเปื้อนทั้ง ๆ ที่ไม่มีคนอยู่ทำความสะอาด ต่อมาก็ได้เห็นช้างป่าหลายเชือกมาทำความสะอาดในต้อนเช้าเป็นประจำโดยการใช้งวงปัดเป่าทำความสะอาดได้ยอดเยี่ยม

ท่านเล่าว่าด้วยการที่อยู่ใกล้กันและเห็นกันอยู่ทุกวันเป็นประจำ ทำให้ช้างป่าเหล่านั้นเกิดความสนิทสนมกับท่านเป็นอย่างดี จนในเวลาต่อมาช้างเหล่านั้นได้นำหัวบัวบ้าง กระจับบ้าง และน้ำอ้อยมาถวายท่านได้ฉัน อย่างไม่ขาด ช้างเหล่านั้นมันปฏิบัติได้เหมือนคนไม่มีผิด แม้พวกช้างเหล่านั้นจะเป็นช้างป่าก็ตาม แต่ก็เชื่องเหมือนช้างบ้าน

เมื่อท่านได้นมัสการพระพุทธบาทสี่รอยและได้เพียรเจริญสมถวิปัจจนานานพอสมควร ท่านจึงได้เดินทางกลับเพื่อไปแสวงหาความวิเวกในที่อื่นต่อไป ในวันที่ท่านเดินทางกลับนั้น หลังจากฉันอาหารที่เหล่าฝูงช้างป่านำมาถวาย ท่านได้พูดว่าวันนี้ท่านจะเดินทางกลับแล้ว ช้างป่าเหล่านั้นก็พร้อมใจกันเดินทางมาส่งท่านที่เชิงเขาด้วยความอาลัย

อีกครั้งหนึ่งที่หลวงปู่เดินธุดงค์อยู่ในป่าลึก ขณะที่หลวงปู่ท่านเดินอยู่ในป่าดงดิบนั้น ท่านก็ได้พบกับช้างป่าโขลงใหญ่ ช้างป่าทุกเชือกมีลักษณะดุร้าย โดยเฉพาะเชือกจ่าฝูง รูปร่างสูงใหญ่งายาว มันยืนจ้องมองมายังหลวงปู่ หลวงปู่พอเห็นเข้า ท่านก็ยืนสงบแผ่เมตตาจิตให้พญาช้างและช้างทุก ๆ เชือกในโขลงนั้น ด้วยความมั่นคงแน่วแน่ กระแสจิตพลังแห่งเมตตาของหลวงปู่ที่มีต่อสรรพสัตว์ทุกอย่างอยู่ในความสงบเงียบ พลันเชือกที่เป็นหัวหน้าโขลง ก็ชูงวงขึ้นพร้อมกับเปล่งเสียงร้องดังก้องป่าในสภาพบรรยากาศเช่นนี้ หากน้อกจากหลวงปู่แล้ว นับว่าเป็นช่วงเวลาที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง แต่หลวงปู่สีท่านอยู่ในอาการสงบนิ่งไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

พอสิ้นเสียงร้องก้องกังวานของหัวหน้าโขลงช้างป่าทุกเชือก ก็ย่อตัวลงหมอบอยู่กับพื้นพร้อมชูงวงขึ้น ประหนึ่งเป็นการแสดงคารวะอย่างนอบน้อมต่อหลวงปู่สี ผู้มีเมตตาธรรมและความบริสุทธิ์

ต่อจากนั้นหัวหน้าโขลงก็เดินเข้ามาหมอบอยู่ตรงหน้าท่าน ต่อจากนั้นช้างอีกเชือกก็เข้ามาใช้งวงช้อนร่างหลวงปู่ให้ขึ้นไปนั่งบนคอของหัวหน้าโขลงช้างปา ทุกอยางเป็นไปอย่างน่าอัศจรรย์ยิ่ง ต่อจากนั้นมันก็ลุกขึ้นเดินนำโขลงไปส่งท่าน ผ่านป่าดงดิบจนถึงชายป่า ในตอนเช้าวันหนึ่ง พวกชาวบ้านป่าได้มาพบเห็นเหตุการณ์มหัศจรรย์เช่นนั้น ต่างก็ก้มลงกราบหลวงปู่ และได้นำอาหารมาถวายหลวงปู่และถามว่าทำอย่างไร? ช้างป่าจึงไม่ทำร้ายและยังได้มาส่งหลวงปู่อีก

ชาวบ้านเขตชายแดนไทยพม่า ทราบดีว่าช้างป่าโขลงนี้เป็นช้างป่าที่ดุร้ายที่สุดในแถบแถวนั้น แต่น่ามหัศจรรย์ที่ช้างป่าไม่ทำร้ายหลวงปู่สี หลังจากที่หลวงปู่สีฉันอาหารเสร็จ ท่านก็ให้ศีลให้พรกับพวกชาวบ้านป่า และถามถึงเส้นทางที่เดินทางไปแผ่นดินพม่าต่อไป

By : มด

(09/09/2551 15:13:42)

ความคิดเห็นที่ 2

รู้กาลมรณะ

ต้นปีเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2520 หลวงปู่สีท่านมีอาการอ่อนเพลีย อาพาธด้วยโรคชรา และต่อมลูกหมากโต ได้รับการดูแลรักษา ญาครูจันทร์ (พระอาจารย์จันทร์ หลานหลวงปู่คนสุรินทร์) ก็อยู่ดูแล ตอนที่หลวงปู่อาพาธที่วัดเขาถ้ำฯ ก็มีพระอาจารย์สมบูรณ์ ปริสมปุณโณ เจ้าอาวาสวัดเขาถ้ำบุญนาค พระอาจารย์รักษ์ เตธธัมโม พระอาจารย์ประเทือง พุ่ทธธมโม พระอาจารย์สุพจน์ ฉนทชาโต

ส่วนหมอที่ดูแลอาการป่วยของหลวงปู่ คุณหมอโอ๊ด หมอโอ๊ด จะหนักใจเพราะหลวงปู่ไม่ยอมให้ฉีดยา ถ้าท่านไม่ยอมก็จะฉีดไม่เข้า เข็มจะหักหมด นอกจากท่านอนุญาต จึงจะฉีดยารักษาไข้ได้ ลูกศิษย์ที่ปรนนิบัติรับใช้ใกล้ชิดหลวงปู่ ก็จะได้ยินหลวงปู่พูดว่า "รักษาอย่างไร เดือน 4 ข้าก็จะไปแล้ว"

ด้วยคุณวิเศษนานับประการของหลวงปู่สี จึงมีพระอาจารย์ดัง ๆ มากมายแห่งยุคให้การยอมรับ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ พระราชพรหมยานผู้เด่นดังมีลูกศิษย์มากมายเกือบทั้งประเทศ ให้การเคารพยอมรับหลวงปู่สี ฉันทสิริ ว่าเป็นครูบาอาจารย์ที่สุดยอดแห่งยุคองค์หนึ่ง หลวงพ่อฤาษีลิงดำได้ไปมาหาสู่หลวงปู่สีอยู่เป็นนิจ

เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2520 หลวงปู่สีท่านอาพาธมีอาการหนักมาก พระอาจารย์สมบูรณ์ เจ้าอายวาสวัดเขาถ้ำฯก็คลานเข้าไปถามหลวงปู่ว่า...

"หลวงปู่ครับ ถ้าหลวงปู่จะจากไป จะให้ทางวัดจัดพิธีศพหลวงปู่อย่างไร"

หลวงปู่สีถึงท่านจะอาพาธหนักปานใด แต่ท่านก็ควบคุมสติได้อย่างมั่นคง ท่านจึงตอบให้ทุกคนในที่นั้นได้ยินกันอย่างทั่วถึงว่า

"หากข้ามรณภาพเมื่อใด ท่านฤาษีลิงดำจะมาเป็นผู้จัดการศพของข้าเอง ขอทุกคนอย่าได้เป็นห่วง"

และแล้วต่อมาเวลาประมาณ ตี 3.45 นาที ของวันพุธที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2520 ขึ้น 6 ค่ำ เดือน 4 ปีมะเส็ง หลวงปู่ก็มรณภาพลงด้วยอากาสงบ สิริรวมอายุของหลวงปู่สี ได้ 128 ปี

ท่ามกลางสายลมพัดผ่านที่เย็นยะเยียบ แต่ความเย็นของอากาศยังไม่ยะเยียบเท่ากับเหล่าลูกศิษย์ได้ทราบข่าวการจากไปของหลวงปู่อย่างไม่มีวันที่จะกลับคืนมาอีกได้ ทุกคนเงียบน้ำตาล้วนไหลพรากต่างสะอื้นไห้ด้วยความอาลัยหลวงปู่ ท่านจากมวลลูกศิษย์ไปท่ามกลางลมหนาวแล้ว

อย่างที่ไม่มีใครคาดคิดประมาณตี 5 กว่าของคืนวันนั้น หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ก็ปรากฏกายขึ้น โดยไม่ได้รับการติดต่อแจ้งข่าวจากผู้ใดในวัดเขาถ้ำบุญนาค แต่หลวงพ่อฤาษีลิงดำได้มาถึงอย่างมหัศจรรย์ตรงตามคำพูดของหลวงปู่สี ที่ท่านกล่าวไว้ ท่ามกลางลูกศิษย์ก่อนที่จะถึงกาลมรณะ

เมื่อหลวงพ่อฤาษีลิงดำมาถึงวัดเขาถ้ำบุญนาค ก็ได้ขอให้เก็บศพของหลวงปู่ไว้ เสมือนหลวงปู่สีท่านนอนจำวัด และท่านจำวัดหลับสนิทด้วยอาการปกติสงบเรียบร้อยมาตราบเท่าทุกวันนี้

ที่น่าอัศจรรย์คือร่างกายของหลวงปู่สีไม่มีน้ำเหลือง ไม่เน่าไม่เหม็น ไม่เปื่อยอยางเช่นซากศพทั่วไป จนันนั้นถึงวันนี้กลิ่นซากศพของท่านไม่มีเลย แต่กลิ่นกายท่านกลับเสมือนหนึ่งกลิ่นธูปหรือกลิ่นกำยาน

ที่มา : วัตถุมงคล หลวงปู่สี ฉันทสิริ

By : มด

(09/09/2551 16:07:23)

Total: 2:

เสนอความคิดเห็น

รายละเอียด :	*
รูปภาพ :	(นามสกุลไฟล์ควรเป็น [ jpg , jpeg , gif ] และไฟล์ไม่เกิน 100 Kb)
ชื่อ :	*
อีเมล์ :
	* กรุณากรอกตัวอักษรและตัวเลขให้ถูกต้อง